Η Λουίζα είναι συγγραφέας. Θα παντρευτεί τον Άλκη, έναν άντρα με μωβ μάτια. Το καταγράφει στο βιβλίο της επιμελώς, όπως εκείνη το βιώνει. Ποιος όμως λέει την αληθινή ιστορία; Ποια είναι η πραγματική εκδοχή; Υπάρχει;

Rien ne va plus: όπως τέλος – όπως αρχή. Μια μοναχική φιγούρα ανάμεσα στο υπαρκτό και το επίπλαστο, σπρώχνει τον εαυτό της με τόλμη σε ένα παθιασμένο παιχνίδι πάνω στη διάφανη γραμμή που διακρίνει το ψέμα από την αλήθεια.

Είναι η στιγμή στο παιχνίδι που δεν μπορεί ο παίκτης πλέον να επηρεάσει το μέλλον, είτε θετικά είτε αρνητικά. Τότε, που ακούγεται από τον κρουπιέρη το περίφημο «Rien ne va plus».Ή χάνεις ή κερδίζεις ό,τι έχεις ποντάρει. Συνήθως χάνεις.

Στο συγκλονιστικό αυτό έργο, η Μαργαρίτα Καραπάνου καταργεί χωρίς δεύτερη σκέψη τη διάκριση μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης, περιφρονεί κάθε είδους ορισμό και αποδεκτή σύμβαση, αναγνωρίζοντας ως μοναδική αλήθεια την επείγουσα συναισθηματική ανάγκη και αναδεικνύοντας τη σύγκρουση ως τη μόνη επιτελική λύση.

Απόδοση – Σκηνοθεσία: Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου
Πρωτότυπη Μουσική: Χρίστος Θεοδώρου
Σκηνογραφία: Μάριος Ράμμος
Βίντεο: Giannis Gizmo
Ηθοποιός Βίντεο: Λεωνίδας Αργυρόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάριος Πατσαλής

Φωτογραφίες: Χριστίνα Σιδηροπούλου

Ερμηνεύει η Φένια Σχοινά